75. Sz 71 1626 .1 Hospes chara Dei .2 Hoc parvi laris .3 Hoc sita Cunradi
Casparis Cunradi ... Ara manalis Christianae Tilesiae ... conjugi ... posita. Cum appendiculis epicediorum duobus liberis ante matrem demortuis ... scriptorum. Olsnae ... Ex officina ... Bössemesseriani, MD.C.XXVI.
Exemplar: Breslau 300847/Nr. 71
Leichenschrift auf die am 25. Sept. 1625 verstorbene erste Frau Caspar Cunrads. Opitz’ erstes Gedicht auf Bl. D1; die andern zwei auf H1b. Von den Versen auf die vorverstorbenen Kinder interessiert vor allem das Gedicht auf die am 7. Mai 1620 bei der
[.1] Ad pie defunctam
HOspes chara Dei, mentes post fata beatas
Si capiunt nostri sacra fidesque poli,
Aspice de superis moesti devota mariti
Munera, pro meritis quae dicat ille tuis.
5 Ut teneas coelum, pietas tua fecit amorque
Numinis ille, comes qui tibi semper erat,
Et morum probitas spectata animusque malorum
Nescius et magnis proxima vita deis.
Nunc etiam istius producis tempora vitae
10 Dilecti scriptis carminibusque viri.
Nec satis hoc; alios juvat invitare poetas,
Ut cumulet tumbae pia dona tuae.
Gaude, nec cujus retinebunt terra polusque
Virtutes, credas te potuisse mori.
MARTINUS OPITIUS, Philologus et Poeta.
+ + +[.2] Epitaphium.
HOc parvi laris ambitu, viator,
Cunradi requiescit umbra natae,
Cui simul gravidae parentis alvus
Et domus fuit et fuit feretrum.
5 Quis fatum fugiat suum? Officina
In vitae media parata mors est.
[.3] Aliud.
HOc sita Cunradi natae sunt ossa supulcro,
Infantis dici si tarnen ossa queunt.
Illa suae properae moriendo stamina telae
Praevertens, nondum nata sepulta fuit.
5 At tu jam tempus supple, Deus, illud et annos
Vivere quos soboles debuit, adde patri.
MARTINUS OPITIUS Sil 〈esius〉 Heidelberga misit.
+ +